یک مجله غربی با پرداختن به موضوع تحریم جدید غرب علیه ایران نوشت: این تحریمها در حالی اعمال می شوند که کسی به نتیجه بخش بودن آنها امیدی نداشته و وضع این گونه فشارها از آن روست که آمریکا می خواهد از ظهور قدرت های جدید در جهان جلوگیری کند.
فارین پالیسی در مطلب خود می نویسد: وضع تحریمهای جدید از سوی شورای امنیت و آمریکا علیه ایران در دنیای دیپلماسی هیچ نگاهی را متوجه خود نکرد. هیچ کس این اعتقاد را ندارد که وضع این تحریمها موجب تغییر در سیاستهای ایران می شود و برخی معتقدند که این تحریم ها شانس مذاکره را نیز از بین می برند.
این نشریه در ادامه به اقدامات برزیل و ترکیه برای اجرایی شدن مبادله سوخت با ایران اشاره کرده و می نویسد : این تحریم ها موجب می شود که کشورهایی همچون برزیل و ترکیه که قصد میانجیگری و نزدیک شدن به ایران را دارند نه تنها انگیزه خود را برای این کار از دست بدهند بلکه فضایی از بی اعتمادی را میان این کشورها و غرب حکمفرما می کند.
در ادامه این مطلب که به قلم "آلیستر کروک" نگاشته شده آمده است: هدف اعمال تحریم علیه ایران اعمال فشار بر این کشور نبود بلکه هدف از این تحریم ها برزیل و ترکیه بودند. به عبارت دیگر آمریکا به دلیل ترس از ظهور قدرتهای جدید در جهان دست به تحریم ایران زد و هدف از آن این بود که با خنثی کردن اقدامات این دو کشور در مورد مبادله سوخت با ایران انگیزه آنها را برای نقش آفرینی در معادلات جهانی کاهش دهد.
در ادامه این مطلب به نحوه شکل گیری قدرت های جدید در جهان اشاره و از واژه ای با عنوان "بادهای تغییر" استفاده شده و آمده است: آخرین باری که شاهد وزش بادهای تغییر بودیم پس از جنگ جهانی دوم بود که درغرب شاهد ظهور قدرت بریتانیا بودیم و این قدرت به دلیل توان نظامی نبود بلکه انگلستان برپایه اقتصاد خود و افزایش ارزش پول رایج آن در برابر پولهای دیگر توانست به یک قدرت در جهان تبیدل شود. از آن زمان تا کنون سال های زیادی گذشته و اکنون باید گفت که بادهای تغییر بازگشته اند.
در ادامه مطلب فارین پالیسی آمده است: قدرتهای جدید در جهان به گونه ای مستقل و با اعتماد به نفس در حال شکل گیری هستند. این قدرت ها دیدگاه های خاص خود را در مورد مسائل مختلف دارند. علاوه بر چین، ترکیه و برزیل دو مورد از قدرتهای نوظهور هستند که ترکیه به دلیل نقش آفرینی منطقه ای و برزیل به دلیل فعالیت های اقتصادی توانسته اند خود را به عنوان بازیگران جدید منطقه ای و بین المللی نشان بدهند.
بدون شک ظهور قدرت های جدید در جهان امکان نقش آفرینی قدرت های قبلی را کاهش می دهد و آمریکا نگران از دست دادن جایگاه خود در این بین است.
